JAK DOBRAĆ PROJEKTOR

Jasność, kontrast, strumień świetlny, oświetlenie pomieszczenia i maksymalny rozmiar obrazu – to zestaw cech projektora, które są ze sobą ściśle powiązane. 

Co należy wziąć pod uwagę przy wyborze?

Im wyższa jasność i kontrast obrazu na ekranie, tym będzie on wyraźniejszy, nawet przy mocniejszym oświetleniu. Jednak parametry te zależą bezpośrednio zarówno od strumienia świetlnego projektora, jak i wielkości rzucanego przez niego obrazu.

Wydajność świetlna projektora jest główną cechą urządzenia. Wartość ta jest mierzona w lumenach (lm), a pomiary są wykonywane zgodnie ze standardem ANSI (American National Standards Istitute).

Kontrast często zależy od oświetlenia, materiału ekranu projekcyjnego i innych czynników. Dobrze jest, jeśli kontrast jest wysoki, ale nie jest to najważniejszy z parametrów.

Jeśli nie wiesz z góry, w jakich warunkach będziesz używać projektora, lepiej wybrać model o maksymalnej dostępnej jasności, jednak nie mniejszej niż 2000 – 2500 lm.

Jeśli możliwe jest całkowite zaciemnienie pomieszczenia, a przekątna rzucanego obrazu wyniesie do ok 2,5 m, to nawet jasność na poziomie 1500 lm może wystarczyć o uzyskania czytelnego obrazu.

W poniższej tabeli przedstawiamy sugerowaną, minimalną jasność dobieranych urządzeń:

TYPY MATRYC

W produkcji projektorów, najczęściej używane są trzy technologie: DLP, LCD i LCoS.

 

DLP

Działanie technologii Digital Light Processing polega na tym, że światło przechodzi przez obracający się wielokolorowy dysk, a następnie pada na matrycę DMD (Digital Micromirror Device). Składa się ona z maleńkich zwierciadeł umieszczonych na chipie półprzewodnikowym.

Każde lustro to jeden piksel. W zależności od kąta nachylenia, odbita wiązka światła przechodzi przez soczewkę tworząc obraz, lub pada na tzw. radiator, który ją pochłania.

Obracający się dysk jest zwykle podzielony na cztery kolorowe sektory – niebieski, czerwony, zielony i przezroczysty (dla zwiększenia jasności).

W danym momencie na ekranie jest wyświetlany tylko jeden z tych kolorów. Z uwagi na to, że częstotliwość ich zmian jest bardzo duża, mózg widza postrzega obraz jako wielokolorowy.

To rozwiązanie ma jednak minus – może wystąpić tzw. efekt tęczy. Producenci radzą sobie z nim na różne sposoby – niektórzy zwiększają prędkość obrotową dysku, inni dodają kolejne kolorowe dyski, które zmniejszają ten efekt.

Jest jeszcze jedna wada – ze względu na częstą zmianę kolorów podczas długotrwałego oglądania, oczy mogą się zmęczyć. Nie jest to jednak regułą.

Takie problemy dotyczą tylko jednoukładowych projektorów DLP, ale są też trzychipowe urządzenia. W nich wiązka jest podzielona przez pryzmat na trzy podstawowe kolory, które następnie są wysyłane do odpowiednich chipów DMD i jednocześnie rzutowane na ekran. Eliminuje to efekt tęczy i migotanie, ale koszt trzychipowych projektorów DLP jest dużo wyższy niż jednoukładowych. Z tego powodu są one używane głównie w środowisku profesjonalnym, na przykład w kinach.

 

LCD

Projektory wykorzystujące technologię Liquid Crystal Display mają wyższą jasność kolorów w porównaniu do urządzeń DLP, nie występuje w nich efekt tęczy i migotania, ale jasność bieli jest znacznie niższa. Inne istotne wady takich matryc: duża odległość między pikselami oraz niska jasność i kontrast w stosunku do analogowych urządzeń DLP.

W nowoczesnych projektorach LCD te niedociągnięcia zostały niemal całkowicie wyeliminowane, dzięki czemu bez obaw można je wykorzystać do stworzenia kina domowego.

 

LCoS

Liquid Crystal on Silicon jest najmniej popularną technologią. Jest podobna do 3LCD, z tym, że zamiast reflektorów stosowane są odblaskowe matryce LCD.

Główne zalety – głębsza czerń i kontrast, a także czas reakcji, który jest krótszy niż w świecących matrycach LCD.

Projektory oparte na technologii LCoS nie są powszechne w segmencie konsumenckim – mają swój udział na rynku urządzeń profesjonalnych.

Scroll to Top
Przewiń do góry